Bir çalışma, ketojenik diyetin PKOS'lu kadınlarda tüp bebek başarısını artırdığını ortaya koyuyor
Çalışma, aşırı kilolu veya obez olan 84 PKOS hastasından oluşan küçük bir örneği içeriyordu. Çalışma katılımcıları VLCKD veya MD'ye tabi tutuldu ve ardından kilo, hormonal profil ve metabolik eşiklerdeki değişiklikler açısından incelendi.
VLCKD'li hastalar, üç ve dört ayda MD hastalarına kıyasla BMI'ya da yansıyan önemli miktarda kilo kaybetti. İç organ ve deri altı yağının bir göstergesi olan vücut çevresi (kalça ve bel) de VLCKD hastalarında önemli ölçüde azaldı.
VLCKD tüketen hastaların kalça çevresi ölçümlerinde üçüncü ve dördüncü ayda sırasıyla dokuz ve 11 cm azalma görüldü. Karın çevresi ölçümleri sırasıyla 11 ve 12 cm azaldı; bu da MD grubundakinin iki katıydı. Bel çevresi ölçümleri MD grubundaki değerlerin yarısına kıyasla VLCKD grubunda dokuz ve XNUMX cm azaldı.
Metabolik sağlık için HOMA indeksi de VLCKD hastaları arasında her iki zaman noktasında da MD grubuna kıyasla dört kat azaldı. Sağlıklı kolesterol seviyeleri her iki grupta da 120 gün kadar arttı, ancak VLCKD grubunda daha büyük oranda arttı. PCOS ile birlikte OHSS için bir risk faktörü olan antral folikül sayısında (AFC) de benzer bir değişiklik gözlendi.
Anti-Müllerian hormon (AMH) seviyeleri VLCKD kohortunda azaldı, bu da PKOS profilindeki bir değişikliği yansıtıyor. Androjen seviyeleri de hem VLCKD'de hem de MD'de düşüş gösterdi; ancak azalmanın büyüklüğü VLCKD diyetinde daha fazlaydı. FSH ve luteinize edici hormon (LH) serum düzeyleri anlamlı farklılık göstermedi; ancak FSH/LH oranı her iki grupta da 120 gün arttı.
Adet döngüleri, VLCKD grubundaki kadınların yaklaşık %50'sinde 90 günde ve 70 günden sonra %120'inde daha düzenli hale geldi. Hiçbir hasta adet düzeninin kötüleştiğini bildirmedi. MD grubu için ilgili rakamlar sırasıyla %17 ve %26 iken vakaların %2'sinde kötüleşme rapor edildi.
VLCKD diyetindeki kadınların yaklaşık %75 ve %90'ı, MD'de yaklaşık %90 ve %120'a kıyasla, sırasıyla 50 ve 60 günde amenoreden düzenli veya düzensiz adetlere geçmiştir.
Yeni OHSS vakalarının sayısı, MD hastalarında %27'e kıyasla VLCKD hastalarında %68 ile daha düşüktü. Bu nedenle, her iki diyet yaklaşımının da, çeşitli vücut kitle ölçümlerinin yansıttığı gibi vücut kompozisyonunu dolaylı olarak iyileştirdiği, ayrıca daha iyi yumurtalık fonksiyonu, daha düzenli adet dönemleri ve IVF döngüleri sırasında daha düşük OHSS oranı açısından üreme sonuçlarını iyileştirdiği görülmektedir.
Sonuçlarımız, daha fazla kilo kaybının ve dolayısıyla daha fazla iç organ yağ kaybının, VLCKD PKOS hastalarında metabolik profilde önemli bir iyileşmenin eşlik ettiğini gösteriyor."
VLCKD'nin metabolizma üzerindeki olumlu etkisi, daha yüksek kas metabolizması ve daha fazla yağ kaybına bağlı olabilir. Bu, daha yüksek bazal metabolizma hızını teşvik eden, kas proteininin parçalanmasını yavaşlatan ve kas büyümesinin artmasını destekleyen artan adrenerjik hormon seviyelerine atfedilebilir. Bu diyetlerden herhangi birini uygulayan bireylerde yağ kütlesiyle karşılaştırıldığında kas kütlesindeki değişiklikleri doğrudan ölçerek bu bulguları doğrulamak için gelecekteki çalışmalara ihtiyaç vardır.
Referanslar
Meneghini, C., Bianco, C., Galanti, F., ve ark. (2023). IVF için fazla kilolu/obez PKOS hasta adaylarının tedavisinde beslenme tedavisinin etkisi. Besinler. doi: 10.3390 / nu15204444.
