IVF/ICSI

VF EN JINEMED

 

Toen de eerste 'reageerbuisbaby' in 1978 in Londen werd geboren, konden zelfs de artsen niet weten hoe deze ontwikkeling een nieuw tijdperk in de behandeling van onvruchtbaarheid zou openen. Louise Brown werd geboren na jaren van hard werken en verschillende mislukte pogingen. Sinds dat eerste succes heeft in-vitrofertilisatie (IVF) de sleutel geleverd tot de behandeling van onvruchtbaarheid, niet alleen in Engeland, maar wereldwijd. Door IVF leerden gynaecologen meer over hormonale behandelingen en kregen patiënten nieuwe hoop. Grote successen leidden tot de opening van vele centra over de hele wereld. Jinemed opende het eerste particuliere IVF-centrum in Turkije en heeft vandaag drie afdelingen voor zowel binnenlandse als buitenlandse patiënten. Onze patiënten komen uit zowel Europa als de Verenigde Staten.

Momenteel bieden we de volgende technieken rechtstreeks aan in het Jinemed Ziekenhuis:

  • Uitkomen met laserondersteuning
  • Embryo bevriezen
  • Ovariële cortex bevriezing
  • Blastocyst-overdracht
  • PGD ​​(embryobiopsie)
  • ICSI (micro-injectie)
  • TESE (testiculaire biopsie)


Wat elke vruchtbaarheidspatiënt moet weten

 

IVF is een geweldige oplossing voor onvruchtbaarheid; het is echter niet de enige oplossing. We beginnen bij elke patiënt door te vragen naar eerdere behandelingen, zoals ovulatie-inductie en kunstmatige inseminatie. Samen met hen onderzoeken we of een IVF-behandeling het beste bij hun behoeften past. In dit stadium, als mannelijke onvruchtbaarheid een mogelijkheid is, controleert de uroloog de patiënt. Noodzakelijke hormonale en echografische tests worden gedaan. We proberen mannelijke onvruchtbaarheid op te lossen door middel van medicatie en/of chirurgie. Bij vrouwen worden ovulatieproblemen eerst opgelost. Als er geblokkeerde buizen aanwezig zijn, is laparoscopische chirurgie nodig. Als het nemen van deze eerste stappen niet leidt tot zwangerschap, intra-uteriene bevruchting (IUI) of IVF moet worden geprobeerd.

Ik waarschuw patiënten tegen het geloven van algemene uitspraken zoals de oplossing voor alle onvruchtbaarheid is gevonden, of dat alle paren kinderen zullen krijgen. Ondanks grote ontwikkelingen zullen er koppels zijn die geen kinderen zullen krijgen. Zo hebben azoöspermische mannetjes en mannetjes waarvan geen sperma kan worden gevonden met een testiculaire biopsieprocedure (Micro-TESE) momenteel geen kans op een eigen biologisch kind. Dezelfde situatie bestaat voor vrouwen. Vrouwen die op jonge leeftijd in de menopauze zijn gekomen of die geen eitjes kunnen leggen, hebben momenteel geen kans op een biologisch kind. In de toekomst verwachten we dat zowel mannen als vrouwen de mogelijkheid hebben om hun sperma en eicellen op jonge leeftijd in te vriezen en in de toekomst te gebruiken om hun onvruchtbaarheid op te lossen. Ook stamcelonderzoek ziet er veelbelovend uit, het kan over 5-10 jaar dagelijkse therapie zijn. Op dit moment zouden alle vrouwen op de hoogte moeten zijn van de menopauzeleeftijd van hun moeder en als die leeftijd te vroeg is, moeten ze beginnen met het overwegen van hun 'conceptieplannen'.

Vrouwen moeten ook weten dat roken en overgewicht de kans op zwangerschap verkleinen. Vrouwen met PCOS aandoening moet medicijnen gebruiken om hun bloedsuikerspiegel te verlagen; anders zijn de eieren niet van goede kwaliteit. Endometriose daarentegen beïnvloedt de implantatie van embryo's en vermindert de kans op zwangerschap. Als uit HSG (hysterosalpingografie) blijkt dat de eileiders verstopt zijn (zoals in het geval van een hydrosalpinx) of als er erfelijke afwijkingen in de baarmoeder zijn, is laparoscopische operatie nodig. Ook is het belang van myomen of vleesboomtumoren, het meest voorkomende type tumor in de baarmoeder, sterk toegenomen. Momenteel worden myomen die zich uitbreiden naar het binnenste van de baarmoeder verwijderd via hysteroscopie chirurgie. Myomen op de baarmoederwand of die zich uitbreiden naar de buitenkant van de baarmoeder, moeten worden verwijderd als ze groter zijn dan 4 tot 5 cm.

Waarom onze patiënten voor Jinemed kiezen

 

Verschillende factoren trekken een grote verscheidenheid aan patiënten uit alle delen van de wereld aan.

De slagingspercentages van Jinemed liggen boven de wereldnormen. Voor vrouwen jonger dan 38 jaar die gezond sperma gebruiken, ligt het slagingspercentage op 60 procent. Boven de 40 jaar neemt dit aantal af.

Sinds het begin 1995 de eerste Turkse kliniek was die intracytoplasmatische sperma-injectie (ICSI) toepast, gebruikt Jinemed de procedure nu voor alle IVF-cycli. De reden is dat ICSI de kans op bevruchting enorm vergroot en een positief effect heeft op de kans op zwangerschap.

Alle standaard en zich ontwikkelende technieken op het gebied van gynaecologie en verloskunde worden uitgevoerd door consulenten en artsen bij Jinemed. Voor vrouwen ouder dan 38 jaar wordt voortdurend onderzoek gedaan naar leeftijd als een ernstige factor die de IVF-behandeling beïnvloedt. De verminderde kansen proberen te worden vergroot door de medische protocollen opnieuw te onderzoeken. Om de leeftijdsfactor van de moeder tegen te gaan, gebruikt Jinemed antagonisten, letrozol, microflare-up en gewijzigde natuurlijke en natuurlijke cycli, en in vitro rijping (IVM) procedures.

ICSI, blastocysttransfers en geassisteerde hatching worden routinematig uitgevoerd zonder extra kosten. De reden is dat het personeel van Jinemed de zwangerschapskansen van stellen wil vergroten.

PROBLEMEN:
Problemen tijdens de behandeling:

 

Tijdens de in-vitrofertilisatie- of micro-injectieprocedure kunnen er problemen optreden die ertoe kunnen leiden dat de behandeling wordt stopgezet.
Dit zijn de volgende:

  • Vorming van cysten: Door de medicatie kunnen zich aan het begin van de behandeling cysten op de eierstokken ontwikkelen. Omdat de hormoonproductie vanuit de cysten doorgaat, kunnen ze een negatief effect hebben op de ontwikkeling van eieren. Daarom moeten ze worden geleegd of moet de behandeling worden stopgezet zodat de cysten met medicijnen kunnen worden verkleind en verwijderd, waarna de behandeling kan worden hervat.
  • Onvoldoende ei-ontwikkeling: Ondanks de medicamenteuze stimulatie is het mogelijk dat de eierstokken niet reageren op de behandeling en er onvoldoende follikels worden gevormd. Dit probleem komt vaker voor bij patiënten die al verminderde eierreserves hebben, maar het kan bij elke patiënt voorkomen. In deze situatie kan het nodig zijn om de behandeling te stoppen en de procedure te annuleren. Maar ook wat de patiënt in deze situatie wil doen, is erg belangrijk.
  • Het niet verkrijgen van eieren: Het is mogelijk om de follikels die zich op de eierstokken ontwikkelen op te zuigen en nog steeds geen eieren te krijgen. Deze aandoening, bekend als het lege follikelsyndroom, kan worden veroorzaakt doordat de patiënt de HCG-injectie niet op het aangegeven tijdstip of in de aangegeven hoeveelheid heeft gekregen, of het kan het gevolg zijn van de medicatie zelf. In deze situatie wordt de behandeling stopgezet omdat het niet mogelijk is om door te gaan naar de volgende fase.
  • Het onvermogen van de man om sperma te leveren of sperma uit de testikels te verkrijgen: Weten of de man een probleem heeft met het verstrekken van sperma, maakt het mogelijk om voorzorgsmaatregelen te nemen. Aarzel daarom niet om uw arts vooraf te informeren als zich een dergelijk probleem voordoet. Als de man daar geen probleem mee heeft, maar om psychologische redenen toch geen sperma kan leveren op de dag dat de eicellen worden afgenomen, kan de hulp van een uroloog worden gevraagd. Als dit echter ook niet lukt, kunnen de testikels worden geopend om sperma te verkrijgen.
    Als op de dag van de procedure geen sperma kan worden verkregen van mannen met azospermie, moet deze worden geannuleerd. Om deze reden, zelfs in situaties waarin bekend is dat er sperma aanwezig is uit eerdere pathologierapporten, zal het uitvoeren van een procedure die bekend staat als testiculaire spermaextractie voordat de behandeling begint, ons informeren over de situatie voordat de behandeling begint en ons helpen passende oplossingen te vinden.
  • Het niet realiseren van bevruchting: Het niet bevruchten van de eieren, hoewel het sperma en de eicel in het laboratorium worden gecombineerd, komt voor bij zowel IVF- als micro-injectieprocedures. Deze situatie komt zelden voor wanneer micro-injectie wordt gebruikt voor de procedure, maar kan het gevolg zijn van afwijkingen in sommige eieren of sperma. Om deze reden is het van cruciaal belang om te bepalen welke behandeling het meest geschikt is voor welke patiënten. Als er echter geen bevruchting plaatsvindt, moet de behandeling worden stopgezet en moet er onderzoek worden gedaan om de redenen voor het falen te achterhalen.
  • Falen van het embryo om zich te ontwikkelen: Soms vindt celdeling en de ontwikkeling van een embryo niet plaats, ook al was de bevruchting succesvol. Nogmaals, dit kan te wijten zijn aan een ontwikkelingsprobleem in het sperma of het ei. Om deze reden zal de behandeling worden stopgezet en zal er onderzoek moeten worden gedaan.
-+=