Micro-TESE, of Microchirurgische Testiculaire Sperma-extractie, is een gespecialiseerde medische procedure die wordt gebruikt op het gebied van de voortplantingsgeneeskunde om mannelijke onvruchtbaarheid aan te pakken, met name in gevallen van niet-obstructieve azoöspermie (NOA). NOA is een aandoening waarbij een man geen sperma in zijn ejaculaat heeft vanwege een verminderde of niet-bestaande spermaproductie in de testikels.
Overzicht van Micro-TESE:
Micro-TESE is een geavanceerde vorm van de conventionele procedure voor testiculaire sperma-extractie (TESE). Het omvat een zeer gedetailleerd en nauwgezet proces van het zoeken naar sperma in het testisweefsel onder een krachtige operatiemicroscoop. Deze aanpak verbetert aanzienlijk de kansen op het vinden van levensvatbaar sperma bij mannen met een zeer lage spermaproductie.
Proceduredetails:
Micro-TESE wordt uitgevoerd onder algemene anesthesie en omvat het maken van een kleine incisie in het scrotum om de testis bloot te leggen. De chirurg gebruikt vervolgens een krachtige microscoop om het testisweefsel te onderzoeken en gebieden te identificeren die het meest waarschijnlijk sperma bevatten. Uit deze gebieden worden kleine weefselmonsters gehaald en onmiddellijk door een embryoloog geanalyseerd op de aanwezigheid van sperma. Het voordeel van het gebruik van een microscoop is dat het de identificatie en het behoud van bloedvaten mogelijk maakt, waardoor vasculaire schade wordt verminderd en weefselschade wordt geminimaliseerd.
Toepassingen bij geassisteerde voortplanting:
Het sperma dat via Micro-TESE wordt teruggevonden, wordt, indien gevonden, gebruikt voor intracytoplasmatische sperma-injectie (ICSI), een procedure waarbij één enkel sperma rechtstreeks in een eicel wordt geïnjecteerd tijdens in-vitrofertilisatie (IVF)-behandelingen. Micro-TESE in combinatie met ICSI kan mannen met NOA de kans bieden biologische kinderen te verwekken.
Voordelen van Micro-TESE:
Het belangrijkste voordeel van Micro-TESE ten opzichte van traditionele TESE is het hogere succespercentage bij het ophalen van sperma in gevallen van NOA. Het gebruik van een microscoop maakt een meer gerichte aanpak mogelijk, waardoor de hoeveelheid testisweefsel die moet worden verwijderd wordt verminderd en daardoor trauma aan de teelballen wordt geminimaliseerd.
Risico's en overwegingen:
Micro-TESE brengt, zoals elke chirurgische ingreep, risico's met zich mee zoals infectie, bloeding of pijn. Postoperatief herstel kan ongemak in het scrotumgebied met zich meebrengen, en in zeldzame gevallen is er kans op testiculaire atrofie of hormonale onevenwichtigheden. Bovendien bestaat er altijd de mogelijkheid dat er tijdens de procedure geen sperma wordt gevonden, vooral bij mannen met ernstige testiculaire stoornissen.
Conclusie: Micro-TESE vertegenwoordigt een aanzienlijke vooruitgang in de behandeling van mannelijke onvruchtbaarheid, vooral voor mannen met niet-obstructieve azoöspermie. Het laat zien hoe verfijnde chirurgische technieken, gecombineerd met vooruitgang in reproductieve technologie, nieuwe hoop kunnen bieden aan paren die te maken hebben met ernstige mannelijke onvruchtbaarheid. De beslissing om Micro-TESE te ondergaan moet worden genomen na grondig overleg met een vruchtbaarheidsspecialist, die gedetailleerde informatie kan geven over de waarschijnlijkheid van succes, potentiële risico's en langetermijnimplicaties van de procedure.
